Het jy tyd vir God?

Op dinsdag heb ik een druk rooster. Ik ren van het één naar het ander.

09.00-10.00        Grade R

10.00-12.30        Meeting (vergadering)

12.45-13.40        Jongste kinderen ophalen van school en helpen met omkleden

13.55-14.15        Oudste jongen ophalen van school

14.55-15.15        Oudste meisje ophalen van school

15.30-16.45        Bijbelclub in Boorgat

18.00-19.00        Small playroom (kleinste kinderen bezighouden tot ze naar bed moeten)

Na zo’n drukke dag voel ik me altijd heel voldaan. Ik ben moe van het werken en dat voelt goed. Van de dinsdag krijg ik ook altijd weer een heleboel energie voor de rest van de week. Ik vind de dinsdag een heerlijke dag. Vooral van de ‘bybelklas’ in Boorgat geniet ik enorm! Dat is iets wat ik echt niet wil missen.

Vorige week was het heerlijk weer! Bybelklas buite!

Boorgat is hemelsbreed ongeveer 800m bij ons vandaan. Ek sukkel my flau om te weet hoe ek dit omskryf. Ek sal dit probeer. Hou een stukje land in gedachten waarom veel bosjes staan van zo’n twee meter hoog en af en toe een paar bomen. Bedenk tussen de bosjes door een weggetje van rood zand, vol kuilen en daarnaast een heleboel vuil tussen de bosjes, zoals plastic zakken, autobanden, lege jerrycans enz. Geef dit weggetje een paar kronkels en laat het na zo’n 500m uitkomen op een open plek, waar geen bosjes staan, maar waar aan de linkerkant een wit smoezelig vervallen gebouw staat met een dixi-toilet ernaast (alleen staat er geen dixi op). Aan de rechterkant staat een half afgebouwd stenen gebouwtje, dat onbewoond lijkt. We nemen een kijkje bij het ‘witte’ huis. Als we langs de dixi-toilet lopen, zien we een grote ijzeren pot staan waarin een vuurtje wordt gebrand. Het is namelijk koud. Er zit een oude man naast, zijn gezicht vol rimpels en een jongere man die het vuur brandende houdt. Op het omheinde stukje grond lopen kippen, ganzen, katten, etc. We lopen een trapje op wat je in de donkerte van het huis brengt. We groeten de vrouwen die er bezig zijn en lopen door naar de woonkamer. Deze is bekleed met verschillende stukken vloerbedekking en er staan een aantal banken. Het luik staat open. Ramen zitten er in dit gebouw niet, maar het luik moet open blijven, omdat er anders geen licht is. Het tocht. Er hangt een kleedje voor wat als gordijn moet dienen. We zakken neer op de grond. De kinderen hebben ons al lang gezien en komen ook binnen. Ze zijn blij ons weer te zien. Ons gaan bybelklas doen. De kinderen vormen een kring en Lydia vraagt welk lied we gaan zingen. ‘De dwaas man bou sy huis op die sand’, ‘Ek is nie ’n stapsoldaatjie nie’, Goeie nuus vandag, kom nou na My’en ‘My God is so groot, so sterk en so machtig’ zijn liedjes die vaak gekozen worden. We zingen samen en ik geniet van de kinderen. Vervolgens bidden we samen. Wanie wie graag dat iedereen bid. Dat is een goed idee, want iedereen mag bidden. Ik merk dat de kinderen het best spannend vinden om te bidden met drie volwassen blanke ‘tannies’ erbij. Elke keer als de volgende mag bidden wordt er overlegd wat ze gaan bidden en hoe dat gebed ook alweer ging. Het duurt telkens een tijdje voordat er werkelijk gebeden wordt, maar de kinderen krijgen de gelegenheid om te bidden. Dan legt Lydia het vierde gebod uit. We spelen dat we allemaal veel te druk zijn met onze eigen dingen. Huiswerk, schoonmaken, gitaar spelen, etc. We hebben geen tyd om met haar mee te gaan naar bybelklas. Zo zeggen we ook eigenlijk tegen God: Ik heb geen tijd voor U. Nu heeft God één dag gegeven, waarop we dat niet kunnen zeggen, want God heeft gezegd dat we op die dag niet hoeven te werken en we alles mogen loslaten wat ons vasthoudt aan deze wereld. We hebben dan tijd voor Hem. De kinderen weten heel goed dat ze tijd voor God moeten hebben en dat ze Hem moeten dienen, maar de praktijk is lastiger. En niet alleen voor de kinderen… Na de Bijbeluitleg kleuren we samen een kleurplaat waarop Maria en Martha staan afgebeeld. Maria bid en Martha maakt ‘kos’ (eten). Onder de kleurplaat staat: Het jy tyd vir God? Na een tijdje knippen, kleuren en plakken bidden en danken we samen het Onse Vader. Elk kind krijgt daarna nog een snoepje toegeworpen, we praten nog even met de volwassenen en dan stappen we weer in het rode autootje van Lydia. We rijden hetzelfde zandpaadje weer terug naar het Goeie Hoop huis. Wat heb ik weer ontzettend genoten! Van dit Afrika-leven begin ik te houden! Ik kan er weer een weekje tegenaan!

Maak God bly met jou mond. (3e gebod)

Eshlin maak die rekkies vas aan my ore

Boorgat-kindertjes

Stukje Boorgat

Hier móet je toch van genieten?!